นิทานเวตาลเรื่องที่10

เนื้อเรื่อง

          เวตาลกล่าวว่า ครั้งนี้ข้าพเจ้าเขม่นตาซ้ายหัวใจเต้นแรง แลตาก็มืดมัวเหมือนลางไม่ดีเสียแล้ว  แต่ข้าพเจ้าจะเล่าเรื่องจริงถวาย แลเหตุที่ข้าพเจ้าเบื่อหน่ายที่ต้องถูกแบกหามไปหามมา
           ในโบราณกาล มีเมืองที่ใหญ่เมืองหนึ่งชื่อ กรุงธรรมปุระ พระราชาทรงพระนามว่ อ่านเพิ่มเติม

วิเคราะห์ วิจารณ์

วิเคราะห์คุณค่าวรรณคดี

          คุณค่าด้านเนื้อหา

นิทานเวตาลมีความดีเด่นด้านเนื้อหา  คือ  ให้ข้อคิดและแฝงคติธรรม  รวมทั้งความรู้ต่าง ๆ ไว้ดังนี้
          ความอดทนอดกลั้น  เป็นคำสอนในทุกศาสนา  กล่าวถึง  "ขันติ"  คือ  ความอดทนอดกลั้นต่ออารมณ์ต่าง ๆ ไม่เป็นทาสอารมณ์  พระวิกรมาทิตย์เป็นปราชญ์ผู้เก่งกล้า  รอบรู้  และอยู่ในวรรณะกษัตริย์ที่สูงส่ง  ย่อมไม่ยอมให้ใครดูหมิ่นศักดิ์ศรีว่าโง่เขลา  ดังที่เวต อ่านเพิ่มเติม

ตัวละครหลัก

ตัวละครหลัก

    เวตาล เวตาลเป็นอมนุษย์ชนิดหนึ่งคล้ายค้างคาวผี เป็นวิญญาณร้ายที่วนเวียนอยู่ตามสุสานและคอยเข้าสิงอยู่ในซากศพต่างๆมันจะทำร้ายมนุษย์ที่เข้าไปรบกวน เหยื่อของเวตาลจะถูกเข้าสิงทำให้มือและเท้าหันไปข้างหลังเสมอ  เวตาลยังทำให้ผู้คนเป็น   อ่านเพิ่มเติม

คำศัพท์

คำศัพท์ 

กระเหม่น เขม่น               คือ              อาการที่กล้ามเนื้อกระตุกเบาๆ ขึ้นเอง ตามลัทธิโบราณถือว่า
                                                          เป็นนิมิตบอกเหตุร้ายหรือดี
โกรศ                                                 มาตราวัดความยาว เท่ากับ 500 คันธนู
เขื่อง                                                 ค่อนข้างใหญ่ ค่อนข้างโต
คุมกัน                                               รวมกลุ่มกัน
เครื่องประหลาด                                 สิ่งที่ทำให้คนประหลาดใจในความว่า “ความสาวของพระนางเป็นเครื่องประหลาด
                                                          ของคนทั้งหลาย”
  อ่านเพิ่มเติม

ข้อคิด

 ข้อคิดที่ได้จากเรื่อง

                หากมนุษย์รู้จักใช้ปัญญาคิดไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วยและรอบด้าน แม้ปัญหาจะยากเย็นซับซ้อน เพียงใดก็สามารถ   แก้ไขหรือทำความเข้าใจได้เสมอ  แต่การใช้ปัญญาเพียงอย่างเดียวมิอาจแก้ปัญหาทุกสิ่งได้เสมอไป  มนุษย์ต้องมีสติกำกับปัญญาของตนด้วยการใช้สติปัญญาควบคู่กันไป   คือหลักสำคัญในการนำมนุษย์ไปสู่ความสำเร็จ  อีกทั้งคำพูดขอ อ่านเพิ่มเติม

เรื่องย่อ

เรื่องย่อนิทานเวตาลเรื่องที่ 10 

     มีเมืองหนึ่ง ชื่อกรุงธรรมปุระ พระราชาทรงนามว่าท้าวมหาพล พระมเหสีเป็นผู้หญิงที่งามมาก แม้พระธิดาจะเป็นสาวที่งามมากแล้ว พระมเหสีก็งามไม่แพ้กัน ต่อมาเกิดศึกสงครามขึ้น ท้าวมหาพลสู้รบไม่ได้ จึงพาพระมเหสีและพระธิดาหนี รอนแรมไปถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ท้าวมหาพลให้หญิงทั้งสองซ่อนตัวในป่า พระองค์เองเสด็จไปในหมู่บ้านเพื่อหาอาหาร แต่หมู่บ้านนั้นเป็นหมู่บ้านโจรจับพระองค์ฆ่าเสียแล้วชิงเอาทรัพย์อันมีค่า มากมายไป หญิงทั้งสองเห็นด้วยคว  อ่านเพิ่มเติม

ประวัติผู้แต่ง

ประวัติผู้แต่ง

      กรมหมื่นพิทยาลงกรณเป็นพระโอรสในกรมพระราชวังบวรฯ  บวรวิไชยชาญกับจอมมารดาเลี่ยม  (เล็ก)  มีเจ้าพี่ร่วมจอมารดาเดียวกันพระองค์หนึ่ง  คือ  พระองค์เจ้าภัททาวดีศรีราชะดาซึ่งมีพระชันษาแก่กว่า  ๕  ปี

       กรมพระราชวังบวรฯ  พวรวิไชยาญ  เป็นพระราชโอรสพระองค์ใหญ่ในพ อ่านเพิ่มเติม